Ed

"Ik tel weer mee en beteken iets voor andere mensen."

Tot twee maanden geleden was ik de schreeuwende kok. Bij de Belastingdienst verzorgde ik de catering. Nu moet ik alles opschrijven en teruglezen in mijn boekje, anders wordt het een puinhoop. De volgorde in tijd en de weg kennen is ook helemaal weg. Ik weet niet eens welke maand het nu is. Dat komt door de twee herseninfarcten die ik heb gehad.

"Als BuurtMaaltijden er niet was geweest, zou ik alleen maar thuiszitten."

Door twee zware burn-outs ben ik afgekeurd, maar ik kan niet stilzitten. Mijn begeleidster van het Buurtteam heeft mij aan BuurtMaaltijden gekoppeld. Toen ben ik gaan doen wat ik het liefste doe: koken! Bij BuurtMaaltijden kook ik nu voor 40 tot 100 mensen. De maaltijden worden door mij lekkerder, en dat breng ik anderen weer bij. Nu toost buurtgenoot ‘papa’ ook.

Tachtig uur werken in de week was voor mij altijd de standaard. Ik ging altijd voor 100%. Nu kan ik nog maar 75% van mijn oorspronkelijke capaciteit inzetten, maar blijkbaar kan ik nog wel wat. Ik tel weer mee en beteken iets voor andere mensen. Via BuurtMaaltijden krijg ik de realiteit onder ogen: sommige mensen kunnen geen gezonde maaltijd betalen of koken niet omdat ze altijd alleen eten.

Als BuurtMaaltijden er niet was geweest, zou ik alleen maar thuiszitten. Ik had alle abonnementen van die streamingplatforms, maar dan verzand je. Nu geef ik mensen een mooie avond en heb ik ook weer een doel in het leven.